Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 24 Απρίλιος 2020

Καρπός μεσαίου μεγέθους με χαρακτηριστικό έντονο πλακέ σχήμα. Ποικιλία πολύ όψιμη, με χυμώδη και γευστική σάρκα με πολλά σπέρματα.

Ενδεικτική λίπανση κατά τα πρώτα έτη της εγκατάστασης των δένδρων
Πριν την εγκατάσταση των δένδρων: Συστήνεται η προσθήκη 3-4 τόνων χωνεμένης κοπριάς στο στρέμμα, εφόσον το έδαφος περιέχει λιγότερο από 2% σε οργανική ουσία, καθώς και η ενσωμάτωση 20-30 μονάδων φωσφόρου και 40-60 μονάδων καλίου ανά στρέμμα.
Νεαρά δένδρα. Η λίπανση στα νεαρά μη παραγωγικά δένδρα διαφέρει από τα ώριμα παραγωγικά στο γεγονός ότι στα πρώτα δεν υπάρχουν απώλειες θρεπτικών στοιχείων με τη συγκομιδή των καρπών και ταυτόχρονα το μέγεθός τους είναι αρκετά μικρότερο. Στόχος ενός τέτοιου προγράμματος λίπανσης είναι η επιτάχυνση της εισόδου των δένδρων σε καρποφορία μέσω της ταχείας ανάπτυξής τους. Στα νεαρά δένδρα επίσης απαιτείται μεγαλύτερη συχνότητα των λιπάνσεων (συνήθως 4-6 λιπάνσεις το έτος), με μικρότερες ποσότητες λιπαντικών στοιχείων ανά επέμβαση. Μέχρι το τέλος Μαΐου θα πρέπει να έχει γίνει και η τελευταία τμηματική λίπανση, ώστε να προλάβουν να «ψηθούν» οι νέοι βλαστοί για να περάσουν ακίνδυνα τους παγετούς του χειμώνα. Επιπλέον, η ετήσια χορηγούμενη ποσότητα του αζώτου πρέπει να
είναι μεγαλύτερη στις πιο πυκνές φυτεύσεις. Επισημαίνεται ότι σε ασβεστούχα εδάφη η φωσφορική λίπανση θα πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Το κάλιο εφαρμόζεται στην ίδια αναλογία με το άζωτο.
Ενδεικτική λίπανση σε παραγωγικά δένδρα
Χρόνος εφαρμογής: Γενικά, συνιστάται μία βασική λίπανση το χειμώνα όπου θα προστεθούν το σύνολο των ποσοτήτων σε κάλιο και φωσφόρο και μέρος του αζώτου. Το άζωτο στις περισσότερες περιπτώσεις προστίθεται κατά 2/3 στα τέλη χειμώνα με αρχές άνοιξης
και κατά 1/3 στα τέλη ανοίξεως με αρχές καλοκαιριού.Οι όψιμες καλοκαιρινές αζωτολιπάνσεις θα πρέπει να αποφεύγονται γιατί ζημιώνουν την ποιότητα των καρπών και προκαλούν όψιμη βλάστηση η οποία ζημιώνεται από το φυλλοκνίστη το καλοκαίρι και από τα πρώτα
κρύα το φθινόπωρο-χειμώνα. Στην περίπτωση που γίνεται υδρολίπανση (εφαρμόζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό των αρδεύσεων) το 30% της συνολικής ποσότητας του αζώτου χορηγείται πριν την άνθηση, στη συνέχεια το 30% κατά την καρπόδεση και το υπόλοιπο 40% στο
τέλος της φυσιολογικής καρπόπτωσης του καλοκαιριού. Όσον αφορά το κάλιο, 30% δίνεται πριν την άνθηση, 40% στην αρχή της καρπόδεσης και 30% κατά το τέλος της φυσιολογικής καρπόπτωσης του καλοκαιριού.
Τρόπος εφαρμογής: Η λίπανση στα εσπεριδοειδή μπορεί να πραγματοποιηθεί με το χέρι, μηχανικά, με διαφυλλικούς ψεκασμούς και μέσω του συστήματοςάρδευσης με τη χρήση υδατοδιαλυτών λιπασμάτων. Με το χέρι γίνεται συνήθως όταν τα δένδρα είναι ακόμη νεαρά. Μετά, αφού μπουν σε πλήρη καρποφορία και αναπτυχθεί επαρκώς το ριζικό τους σύστημα, τα λιπάσματα χορηγούνται μηχανικά σε όλη την έκτα-
ση του αγρού. Η μηχανική χορήγηση των λιπασμάτων πραγματοποιείται με τη χρήση λιπασματοδιανομέων.
Οι διαφυλλικοί ψεκασμοί αποτελούν ουσιαστικά μία συμπληρωματική μέθοδο λίπανσης και έχουν ως σκοπό την αντιμετώπιση των τροφοπενιών σε στοιχεία που απαιτούνται σε μικρές ποσότητες από τα δένδρα. Συνήθως δεν εφαρμόζονται για τα κύρια μακροστοιχεία
(Ν-Ρ-Κ). Χωροταξικά, η λίπανση μπορεί να εφαρμοστεί είτε ατομικά σε κάθε δένδρο, είτε σε όλη την έκταση του αγρού, είτε κατά λωρίδες.
Συνιστώμενες ποσότητες Ν: Ανάλογα με την ηλικία των δένδρων, την αναμενόμενη παραγωγή ή τη μέση παραγωγή κατά την τελευταία 4ετία και το είδος του δένδρου, υπάρχουν διαφοροποιήσεις ως προς τη συνιστώμενη ποσότητα Ν λίπανσης.
Συνιστώμενες ποσότητες Ρ: Χρησιμοποιώντας τη φυλλοδιαγνωστική, θα πρέπει η χορηγούμενη φωσφορική λίπανση να διατηρεί το επίπεδο περιεκτικότητας των φύλλων σε P στα 0,12-0,13%. Στον Πίνακα 5 παρουσι-
άζονται οι ποσότητες του φωσφόρου που χορηγούνταιμε βάση την ανάλυση των φύλλων και του εδάφους.
Συνιστώμενες ποσότητες Κ: Συνιστάται η λίπανση με Κ2Ο να είναι στην ίδια αναλογία με το άζωτο (1:1).
Στα ασβεστούχα εδάφη, όπου η περίσσεια ασβεστίου εμποδίζει τη διαθεσιμότητα του καλίου, η χορήγηση του Κ2Ο μπορεί να αυξηθεί κατά 25%. Αν όμως και αυτή η επιπλέον εφαρμογή δε βελτιώνει τη διαθεσιμότητα του καλίου, τότε καλά αποτελέσματα δίνουν οι
εφαρμογές του καλίου με ψεκασμούς από το φύλλωμα σε αναλογία 20 kg KNO3 σε ένα τόνο ψεκαστικού υγρού.
Οι εφαρμογές αυτές από το φύλλωμα μπορεί να γίνουν στα ασβεστούχα εδάφη τρεις φορές ανά καλλιεργητική περίοδο.
Άλλα στοιχεία: Μπορεί να εμφανιστεί έλλειψη σιδήρου, ειδικά όταν υπάρχει υπερβολική υγρασία, χαμηλή εδαφική υγρασία, έχει γίνει υπερβολική Ρ λίπανση, όταν το νερό είναι πλούσιο σε ανθρακικά άλατα και το έδαφος έχει περίσσεια ασβεστίου. Γενικά συνιστάται ο διαφυλλικός ψεκασμός με χηλικές ενώσεις του σιδήρου. Αρκετά συχνά μπορεί να εμφανιστεί και τροφοπενία βορίου η οποία διορθώνεται με διαφυλλικό ψεκασμό (100-120 γρ. βόρακα ή βορικού οξέως σε 100 λίτρα νερό) ή με την προσθήκη 100-250 γρ. βόρακα/δένδρο στο έδα-
φος. Αρκετές αναφορές υπάρχουν και για τροφοπενίες ψευδαργύρου οι οποίες διορθώνονται με ανοιξιάτικους ψεκασμούς με ZnEDTA όταν οι βλαστοί αποκτήσουν τα2/3 του τελικού τους μήκους. Μία επιπλέον σημαντική τροφοπενία που εμφανίζεται αρκετά συχνά στη χώρα
μας είναι αυτή του μαγγανίου. Προτείνεται ενδεικτικά ψεκασμός με θειικό μαγγάνιο 1%, ο οποίος επαναλαμβάνεται σε κάθε νέο κύμα βλάστησης.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 02 Απρίλιος 2020

Ως κορόμηλο ονομάζεται ο εμπύρηνος καρπός του φυτού κορομηλιά (Prunus cocomilia), δηλαδή ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus) που περιλαμβάνει πολλά οπωροφόρα δέντρα όπως η δαμασκηνιά, η βερικοκιά και η αμυγδαλιά, και στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Με τις δύο τελευταίες μοιάζει αρκετά και η κορομηλία, που είναι ένα ψηλό φυλλοβόλο δέντρο με οδοντωτά φύλλα και λευκά άνθη.

Ποια είδη κορόμηλου υπάρχουν;

Δεν υπάρχει μονάχα ένα είδος κορόμηλου αλλά πολλά, τα οποία μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε ανάλογα με το χρώμα τους.

• Το μιράμπελο (Mirabelle ή δαμάσκηνα Μπερεκέτια ή Prunus Instititia) έχει την πιο γλυκιά γεύση, με σκούρο κίτρινο χρώμα και καλλιεργείτε κυρίως στην πόλη Λορένη της Γαλλίας, με τίτλο Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης.
• Η μπουρνέλα (Prunus spinosa) έχει τους πιο ευμεγέθεις καρπούς, που αρχικά είναι πράσινοι και όταν ωριμάζουν αποκτούν κοκκινοκίτρινο χρώμα, και είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ανατολική Ευρώπη.
• Ευρέως διαδεδομένα στην αγορά είναι τα πράσινα κορόμηλα (ρεγκλότες ή πράσινες βανίλιες) που έχουν μεγάλους καρπούς και ευχάριστη αρωματική γλυκόξινη γεύση.
• Τέλος, υπάρχουν τα μικρά γλυκά κίτρινα κορόμηλα καθώς και τα πορτοκαλί και μαύρα κορόμηλα, ποικιλίες που στην Ελλάδα εντοπίζονται κυρίως στην Πελοπόννησο, στην ευρύτερη περιοχή της Τρίπολης.

Κορόμηλα: Ποια είναι η διατροφική τους αξία;

Τα κορόμηλα χαρακτηρίζονται από ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους στις βιταμίνες C και A, γεγονός που χαρακτηρίζει τους περισσότερους καρπούς δέντρων της οικογένειας των Ροδοειδών και αντικατοπτρίζεται στα έντονα χρώματά τους. Το φρούτο είναι επίσης πλούσιο σε νιασίνη (βιταμίνη Β3), η οποία είναι συμμετέχει στην απελευθέρωση ενέργειας στον οργανισμό. Στα παραπάνω θρεπτικά συστατικά αποδίδεται επίσης έντονη αντιγηραντική δράση ενώ ενισχύουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, προστατεύοντας από λοιμώξεις. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των κορόμηλων είναι οι φυτικές ίνες που περιέχουν σε υψηλή συγκέντρωση, ιδιαίτερα εάν καταναλώνονται ωμά με τη φλούδα, που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. 

Κορόμηλα και οφέλη για την υγεία

Βιταμίνη C

Επιλέγοντας τα κορόμηλα για να καλύψουμε τις 3 μερίδες φρούτων που συστήνεται να καταναλώνουμε ημερησίως, καλύπτουμε περισσότερο από 50% των αναγκών μας σε βιταμίνη C. Η βιταμίνη αυτή, λόγω της ισχυρής αντιοξειδωτικής της ικανότητας, βοηθά στην πρόληψη χρόνιων παθήσεων όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και στην άμυνα του οργανισμού απέναντι σε λοιμώξεις, βοηθά στη ρύθμιση των υψηλών επιπέδων αρτηριακής πίεσης καθώς και σε περιπτώσεις υψηλής συγκέντρωσης ουρικού οξέως στο αίμα ενώ ενισχύει και την απορρόφηση σιδήρου από φυτικές τροφές, στις οποίες φυσιολογικά η απορρόφηση είναι πολύ χαμηλή.

Βιταμίνη A

Από την άλλη πλευρά, σημαντική είναι και η εξασφάλιση ενός σημαντικού ποσοστού των αναγκών μας σε βιταμίνη Α καταναλώνοντας κορόμηλα. Η συγκεκριμένη βιταμίνη, όταν προσλαμβάνεται σε επαρκείς ποσότητες από τη διατροφή, μπορεί να καθυστερήσει την μείωση της όρασης που φυσιολογικά επέρχεται με την αύξηση της ηλικίας. Η ισχυρή αντιοξειδωτική της δράση και ο σημαντικός της ρόλος στην ανάπτυξη των κυττάρων την καθιστούν ως έναν πιθανό παράγοντα μείωσης του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου. Τέλος, επαρκής πρόσληψη βιταμίνης Α θωρακίζει τον οργανισμό ενισχύοντας το ανοσοποιητικό του σύστημα έναντι σε λοιμώξεις και μας βοηθά να αναρρώνουμε με γρηγορότερο ρυθμό.

Φυτικές ίνες

Ας μην ξεχνάμε και τον καθοριστικό ρόλο των φυτικών ινών στη διατροφή μας, κύριες πηγές των οποίων είναι τα φρούτα. Η υψηλή πρόσληψή τους σε συνδυασμό με την επαρκή ενυδάτωση μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης δυσκοιλιότητας και βελτιώνει την υγεία του εντέρου. Οι υδατοδιαλυτές φυτικές ίνες συμμετέχουν στον περιορισμό των επιπέδων «κακής» LDL χοληστερόλης στο αίμα ενώ αποτελούν ισχυρό σύμμαχο των ατόμων με υψηλά επίπεδα σακχάρου, καθώς μειώνουν το γλυκαιμικό δείκτη των τροφών. Τέλος, οι φυτικές ίνες προκαλούν αίσθημα κορεσμού χωρίς να προσθέτουν θερμίδες στα τρόφιμα, βοηθώντας έτσι σε μια προσπάθεια ρύθμισης του σωματικού βάρους.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 17 Μάρτιος 2020

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 13 Μάρτιος 2020

Η βερικοκιά είναι οπωροφόρο, μακρόβιο, φυλλοβόλο δέντρο και ανήκει στο γένος Προύνος της οικογένειας των Ροδοειδών. Η βερικοκιά είναι δέντρο με σφαιροειδές σχήμα και αρκετές απλωτές διακλαδώσεις. Τα φύλλα της είναι πλατιά σε σχήμα αβγού ή καρδιάς στιλπνά στην επάνω επιφάνεια και φέρουν αδένες και παράφυλλα πάνω στο μίσχο. Τα άνθη της είναι και αρσενικά και θηλυκά και έχουν χρώμα λευκό ή ελαφρύ ρόδινο, φύονται δε μόνα τους ή ανά δύο. Η άνθιση ολοκληρώνεται πριν βγουν τα φύλλα και γίνεται την άνοιξη (αρχές Μαρτίου-Απριλίου), είναι δε μικρής διάρκειας. Η καλλιεργούμενη βερικοκιά πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό που γίνεται σε συγγενικά είδη, κυρίως σε αμυγδαλιά αλλά και σε ροδακινιά, κορομηλιά και δαμασκηνιά. Για την καλλιέργεια της τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι αυτά με μία μέση σύσταση και λεπτή υφή. Όταν υπάρχει δυνατό και ξαφνικό κρύο ή παγετός τότε οι ανθοί καταστρέφονται, αν και τα δέντρα είναι ανθεκτικά και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Υψηλές θερμοκρασίες επίσης προκαλούν αλλοιώσεις στον καρπό. Τα δέντρα χρειάζονται καλό πότισμα την περίοδο της ανθοφορίας τους. Κάτω από καλές συνθήκες μία βερικοκιά μπορεί να ζήσει και πάνω από 100 χρόνια. Στα Φυτά Παλλάντιο καλλιεργούνται οι ποικιλίες:

Αρόρα (μέτριος καρπός, πεπλατυσμένο σχήμα, ωρίμανση τελευταίο δεκαήμερο Ιουνίου)

Διαμαντοπούλου (μικρός καρπός, ωρίμανση τέλη Ιουνίου)

Επιδαύρου-Τυρίνθου (μέτριος καρπός, ωρίμανση μέσα Ιουνίου)

Καϊσιά (μέτριος καρπός, ωρίμανση τέλη Ιουνίου)

Μαρίνι (μικρός καρπός, λευκή σάρκα, ωρίμανση πρώτο δεκαήμερο Ιουνίου)

Μπεμπέκο (μεγάλος καρπός, κατάλληλος για κονσερβοποίηση, ωρίμανση μέσα Ιουλίου)

Μπερζερόν (μέτριο μέγεθος καρπού, πολύ γλυκό, ωρίμανση 10-20 Ιουνίου)

Νάξου-Μπόλι (μέτριος καρπός, πολύ εύγευστο, όψιμη ποικιλία, ωρίμανση δεύτερο δεκαήμερο Ιουλίου)

Όραντζ Ρεντ (μέτριο μέγεθος καρπού, χρώμα κόκκινο-πορτοκαλί, ωρίμανση 15-25 Ιουνίου)

Πίνκοτ (πορτοκαλί μεγάλος καρπός, ωρίμανση πρώτο δεκαήμερο Ιουνίου)

Σαν Τσαν (πλακέ, κιτρινοκόκκινος καρπός, ωρίμανση πρώτο δεκαήμερο Ιουλίου)

Τσαουλί (μικρός καρπός, πολύ εύγευστο, υπερπρώιμη ποικιλία, ωρίμανση τέλη Μαϊου)

Φρανσουά Κέρκυρας (τοπική ποικιλία, κιτρινοπορτοκαλί μικρός καρπός, πολύ γλυκός, ωρίμανση τέλη Ιουλίου)

Χάρκοτ (κιτρινοκόκκινος επιτραπέζιος καρπός, ωρίμανση τελευταίο δεκαήμερο Ιουνίου)